วันจันทร์ที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2557

disappear 05






“ถ้าคิดจะตีกูก็เอาไว้หลังจากมึงเป็นเมียกูก่อน” พายแสะยิ้มบางๆ แล้วโน้มลงมาจูบทันที แน่นอนว่าผมไปเปิดปากให้รุกล้ำ ริมฝีปากอุ่นๆของพายเลยทำได้แค่บดเบียดริมฝีปากของผมเพียงเท่านั้น พายละจากริมฝีปากมาพรมจูบที่จมูกของผมไล้จนถึงหน้าผาก ผมรู้สึกอบอุ่นอย่างประหลาด ไม่สิ ผมห้ามเคลิบเคลิ้มหลงไหนไปกับพาย

“พาย ไม่ได้ มึงทำแบบนี้ไม่ได้ มึงปล่อยกู” ผมร้องห้ามขึ้นมา

“กูทำอะไรไม่ได้ กูทำอยู่นี่ไง” พายพูดเสร็จ ก็ก้มลงพรมจูบต่อจากหน้าผากก็เลื่อนมาที่แก้มนิ่มของผม ส่วนมือของพายเองก็ไม่ปล่อยให้ว่างคอยลูบไล้ทั่วผม จนสติล่องลอยออกไปทีละนิด ทีละนิด จนมันแทบจะไม่หลงเหลือ

“อ๊ะ” พายกัดที่ติ่งหูผมเบาๆ แล้วใช้ลิ้นร้อนเลียบริเวณหลังหู ให้ตายเหอะนี่คงเป็นจุดอ่อนของผมก็ว่าได้ซึ่งเรื่องนี้พายเองก็รู้ดีและในช่วงที่ผมเผลอร้องครางออกมาพายก็รีบมาสอดลิ้นเข้าไปในทันทีลิ้นของเราเกี่ยวพันเราสองคนต่างสำรวจโพลงปากของกันและกันจูบที่แสนอ่อนโยนมันทำให้ผมปล่อยใจไปกับคนที่เกลียดผม พายผละริมฝีปากออก แล้วจูบย้ำซ้ำๆไม่รุกล้ำแต่อย่างใด พายลุกขึ้นนั่งจัดการถอดเสื้อผ้าออก ส่วนผมเองก็พบว่าเสื้อของผมก็ถูกถอดออกไปตอนไหนไม่รู้ หลังจากพายถอดเสื้อผ้าตัวเองเสร็จก็กลับมาฝังจมูกที่แก้มผมต่อ พายใช้จมูกไล้จากแก้มลงมาที่คอ ลมหายใจอุ่นๆมันทำให้ผมรู้สึกเสียวซ่าน

“โอ๊ย!!!... เจ็บ” ผมร้องออกมาเพราะโดนพายกัด พายใช้ลิ้นเลียไปที่รอยกัดจนผมรู้สึกเจ็บนิดๆ พอเล่นกับแผลผมเสร็จพายก็ขบเม้มรอบคอ จากนั้นพายก็เริ่มเปลี่ยนเป้าหมายมาที่ยอดอกของผม พายดูดเลียมีนทั้งสองข้างสลับไปมา
“พาย….ม่เอาตรงนี้….มัน อืม” ร้องออกมาด้วยความเสียว
“ไม่เอาตรงนี้เหรอ ก็ได้” พายลุกออกจากตัวผมลงมานอนตะแคงใกล้ๆ พร้อมสอดแขนมาให้ผมหนุนแล้วพลิกตัวผมหันเข้าหาพาย พายจูบที่เปลือกตาของผมอย่างแผ่วเบามือก็โอบกอดตัวผมเอา สักพักมือของพายก็เริ่มจะอยู่ไม่นิ่ง คอยลูบหลังผมแล้วลากผ่านมาที่เอวก่อนที่มือจะต่ำลงจนถึงส่วนอ่อนไหวของผม พายลูบส่วนนั้นของผมเบาๆโดยผ่านกางเกงยีนเนื้อหนาแต่ผมกลับรู้สึกถึงสัมผัสของมือเรียว สักพักมือที่ลูบไล้ ก็เปลี่ยนเป็นเคล้นคลึง

“อ่ะ.ะ อ่….อ๊ะ” เสียงครางของผมออกมาตามอารมณ์ที่พุ่งพรวด พายละมือ แล้วลุกขึ้นถอดกางเกงของผมและของพายออกไปจนหมด ตอนนี้ร่างของผมและพายเปลือยเปล่ากันทั้งคู่ พายจ้องมองผมไม่วางตาจนผมหลบหน้าไปทางอื่น พายคร่อมตัวผมอีกครั้งแล้วใช้มือเชยคางผมให้หันมาแล้วจูบผมอีกครั้ง พอจูบเสร็จพายเองก็จับมือผมไปแตะแก่นกายของพายที่มันแข็งขืน ส่วนมืออีกข้างของพายก็จับที่ส่วนอ่อนไหวของผมที่มันก็ออกอาการเดียวกันกับของพาย

“ผลัดกันทำนะ” เหมือนมนต์สะกด ผมทำตามอย่างว่าง่ายมือของผมและพายต่างก็รูดรั้งแก่นกายของกันและกัน

“อ่อ่.อ๊ะ” ผมครางด้วยความเสียว

“อ๊….…..อ่ะพี….ชเร็วอีก” ผมจึงขยับมือเร็วขึ้นตามคำขอ เสียงครางของเราสองคนดังระงมไปทั่วห้อง ในที่สุดน้ำรักสีขาวขุ่นของเราทั้งสองก็ถูกปลดปล่อยออกมา อกของผมกระเพื่อมขึ้นลงเพราะความเหนื่อยหอบผิดกับพายที่ไม่แสดงออกเลยว่าหมดแรงซ้ำแถมยังใช้ลิ้นเลียน้ำรักของผมที่มือและหน้าท้องจนหมด จากนั้นพายจับขาของผมแยกออก ผมเริ่มรู้สึกกลัวขึ้นมาดื้อๆ สติที่หายปานก็กลับมาอีกครั้ง ผมเลยหุบขาของตัวเอง แต่ก็โดนพายจับแยกออก

“พาย พอเหอะไหนๆมึงก็ปลดปล่อยแล้ว” ผมเอ่ยบอกคนตรงหน้า

“ไม่ มาถึงขนาดนี้แล้ว” พายไม่สนใจคำพูดผมแม้แต่น้อย

“แต่….

“หรือว่าสติเพิ่งกลับมา มาถึงขนาดนี้แล้วต่ออีกหน่อยก็แล้วกัน” พายเอ่ยอย่างเอาแต่ใจ แถมยังรุ้อีกด้วยว่าสติผมเพิ่งกลับมา ใช่มันเพิ่งกลับมาเพราะก่อนหน้านี้ผมดันใช้ความรักมาแทนที่

พายใช้นิ้วลูบวนบริเวณช่องทางรักของผม ผมกัดปากแน่น ก่อนที่พายจะ………

Tru Tru
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ไม่ใช่ของผมน่าจะเป็นของพาย

“พายโทรศัพท์มึงดัง” ผมหาข้ออ้างบ่ายเบี่ยง

“ช่างมัน”


“แต่ว่ามันดังไม่หยุดเลยนะ อาจจะเป็นของน้องมิวก็ได้” ผมเอ่ย พายชะงักขึ้นมานิดนึง แล้วลุกขึ้นไปรับโทรศัพท์




มีต่อนิดนึงนะครับ กลับไปอ่านต่อได้ที่ (เอ่อ ฝากเม้นตอนนี้ด้วยนะครับ)  http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1078077&chapter=10

วันศุกร์ที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2557

disappear 02







พอผมได้ยินแบบนั้น ผมรู้ว่าเหตุการณ์ต่อจากนี้ผมเจอกับอะไร  พายจับส่วนอ่อนไหวที่ตอนนี้มันตื่นตัวมาจ่อที่ปากผม ผมกัดปากแน่น

“อ้าปากออกเดี๋ยวนี้” พายสั่ง
ผมไม่ยอมแถมกัดปากแน่นกว่าเดิม พายเลยจับคางของผมแล้วบีบแน่นจนผมรู้สึกเจ็บแล้วเผยอปากออกมา พายจัดการนำกายแกร่งส่งเข้าปากผมทันที
“ฮึก” ผมร้องออกมาในลำคอ ผมรู้สึกอึดอัดเพราะความคับแน่นที่อยู่ในปากของผม พายยังคงแช่มันเอาไว้ไม่ขยับแต่อย่างไร มือของพายล้วงกระเป๋ากางเกงแล้วหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา
“เก็บไว้เป็นที่ระลึกน่ะ” พายพูดกับผมด้วยท่าทีสบายๆ ผิดกับผมที่ตกใจจนตาเบิกกว้าง ไม่คิดเลยว่าพายจะเล่นกับผมแบบนี้ อาการตกใจของผมไม่ทันหายไป พายก็ขยับกายตัวเองให้แก่นกายตัวเองเข้าออกจากโพลงปากผม
“อ่ะอ่….รู้สึกดีแฮะขนาดใช้ปากน่ะเนี่ย” พายเอ่ยทั้งขยับกายเข้าออกอย่างช้าๆ
“อ่….อ่า” พายยังคงส่งเสียงครางบ่งบอกว่าพอใจกับการการกระทำของตัวเองและรู้สึกดีแค่ไหนผิดกับผมที่นอนปิดตาไม่อยากจะรับรู้อะไรทั้งนั้น
“ปิดตาทำไมลืมตาขึ้น” เสียงทุ้มเอ่ยสั่ง แต่ผมยังคงหลับตาไม่ยอมลืมตา แล้วอยู่ๆพายก็ขยับกายเร็วและและแรงขึ้นจนผมจุก ส่งผลให้ผมลืมตาขึ้นทันที
“ชอ..บให้ใช้ความ..รุน..รง…..” พายพูดขึ้นพร้อมยิ้มเยาะ จากนั้นพายขยับกายเร็วขึ้นเร็วขึ้น เร็วขึ้น มันจุกจนน้ำตาผมคลอเบ้า จนในที่สุดพายก็ปลดปล่อยน้ำรักเข้ามาในปากผม
“แค่กแค่ก” ผมไอออกมาเพราะสำลัก
“ใครใช้ให้คายออกมา กลืนลงไปเดี๋ยวนี้” ผมกลืนน้ำรักที่ยังคงเหลือในปากเข้าไปอย่างพะอืดพะอม

พายจัดการแก้มัดผม แล้วถอนแก่นกายออกจากปากผม





ยังมีต่อน่ะ http://my.dek-d.com/dekdee/writer/viewlongc.php?id=1078077&chapter=7