“อี้ฟานออกไป!!!” ชานยอลผลักอกแกร่งของร่างสูงที่เข้ามาประชิดตัว
อี้ฟานจึงใช้โอกาสนี้รวบข้อมือชานยอลเอาไว้ด้วยมือข้างเดียวส่วนมืออีกข้างก็ปลดเนคไทด์ที่คอตัวเองมามัดข้อมือเล็กกับหัวเตียง
แต่ถึงอย่างนั้นชานยอลก็ยังจะสู้
ชานยอลใช้ฝ่าเท้าถีบเข้าไปกลางลำตัวแต่อี้ฟานกลับหลบได้แถมยังแทรกตัวเองไปยังตรงกลางระหว่างขาของร่างโปร่ง
“ชอบความรุนแรงก็ไม่บอก ดีเหมือนกันฉันจะได้ไม่ต้องอ่อนโยนอะไรมากมาย”
อี้ฟานยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะก้มลงไปกัดตรงซอกคอขาวจนเป็นรอยฟัน
ลิ้นร้อนไล่เลียไปตามรอยพร้อมทั้งแหย่ลงไปในบาดแผลจนเลือดซึม
ปากหนาค่อยๆดูดชิมเลือดรสเฝื่อนอย่างหนักหน่วงจากนั้นก็ค่อยๆดูดเม้มไปทั่วซอกคอจนเป็นรอยช้ำ
คนโดนกระทำก็ได้แต่กัดปากเพราะความเจ็บปวดปนเสียวที่อีกคนมอบให้
“กัดปากทำไม ครางออกมาสิฉันรู้ว่าเธอรู้สึกดี”
อี้ฟานเอ่ยกับคนที่นอนมองเขาด้วยสายตาที่โกรธแค้น ดีเหมือนกัน!! ชานยอลเธอเกลียดฉันให้มากๆ
เกลียดให้สมกับที่ฉันทำเลวเอาไว้
ส่วนชานยอลพอได้ยินแบบนั้นจากที่จ้องคนตรงหน้าก็รีบหลบสายตา
อี้ฟานยิ้มเยาะแล้วใช้มือจับปลายคางชานยอลให้หันหน้ากลับมา
อี้ฟานโน้มหน้าลงประทับริมฝีปากตัวเองกับริมฝีปากสีสดแต่ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะไม่ให้ความร่วมมือ
อี้ฟานเลยบีบคางของชานยอลจนชานยอลรู้สึกเจ็บและยอมเปิดปากให้อี้ฟานสอดลิ้นรุกล้ำเข้ามาในโพรงปาก
ลิ้นหนาเข้าไปสำรวจในโพรงปากหวานและไล่ต้อนลิ้นอุ่นอีกคนที่พยายามหนีจนสำเร็จลิ้นทั้งสองเกี่ยวตวัดกันไปมาจนเกิดเสียง
ชานยอลเริ่มหลงไปในเกมกามที่อี้ฟานเป็นคนชักจูงบทจูบที่เร่าร้อนเกิดเสียงดังสลับกับเสียงหายใจที่หอบของชานยอล
อี้ฟานจึงผละจูบให้อีกคนได้กอบโกยลมหายใจแล้วฉวยโอกาสจูบอีกครั้ง
อี้ฟานจูบชานยอลอย่างจาบจ้วงทั้งดูดริมฝีปากบนล่างจนเจ่อแดงและปิดท้ายด้วยการดูดลิ้นของชานยอล
ดูดลิ้นเข้าออกซ้ำๆพอถอนจูบก็มีน้ำเชื่อมหวานใสเชื่อมโยงระหว่างปากของทั้งสองและเปรอะเปื้อนรอบๆคางของชานยอล
อี้ฟานจึงใช้ลิ้นเลียทำความสะอาดให้โดยที่ฟังเสียงครางเบาๆเป็นเสียงเชียร์
มือที่ผ่านการถือปืนตอนนี้เปลี่ยนมาเป็นลูบไล้ตามแผงอกลงมาที่หน้าท้องจากนั้นก็สอดเข้าไปใต้เสื้อ
มือหนาสัมผัสผิวเนียนอย่างแผ่วเบาแล้วเลื่อนมือขึ้นไปนวดคลึงที่หน้าอกนิ้วโป้งบดขยี้ยอดอกสีสวยเบาๆ
“อ่ะ...อ่า..อย่า.า.า...” ชานยอลร้องห้ามเสียงหวาน
แต่อย่างว่าสำหรับอี้ฟานยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ
อี้ฟานเลิกเสื้อชานยอลขึ้นจนเผยให้เห็นผิวกายขาวชวนหลงใหล
ร่างสูงใช้สายตาเล้าโลมจากนั้นก็ก้มลงระดมจูบฝกรอยรักเอาไว้จนทั้วตัวและไม่ลืมที่จะชิมยอดอกตรงหน้า
อี้ฟานใช้ลิ้นกวาดวนไปรอบๆก่อนจะใช้ปลายลิ้นสะกิดยอดอกทั้งสองข้างสลับไปมาจนแข็งเป็นไต
ชานยอลได้แต่นอนดิ้นพล่านพลางหายใจหอบถี่แม้ปากจะร้องห้าม ความคิดจะไม่ยอม
แต่ร่างกายกลับทำตามที่หัวใจสั่ง
อี้ฟานชักจูงชานยอลไปตามทางที่ตัวเองมอบให้พอเห็นว่าชานยอลเริ่มมีอารมณ์ร่วมอี้ฟานก็ถอดเสื้อผ้าของชานยอลและตัวเองออก
กลายเป็นว่าทั้งสองคนอยู่ในสภาพเปลือยเปล่า
ชานยอลหน้าแดงก่ำเพิ่งรู้ตัวว่าเขาไม่มีเสื้อผ้าปกปิดสักชิ้น
“อี้ฟาน หยุดเถอะ ผมขอร้อง” ชานยอลขอร้องอี้ฟาน
เผื่อว่าอี้ฟานจะใจอ่อน
“มาถึงขนาดนี้จะให้ฉันหยุด ไม่มีทาง” อี้ฟานตอบกลับไป
จากนั้นร่างสูงนอนทาบทับร่างโปร่งโดยเน้นให้ส่วนกลางกลายนั้นเสียดสีกันเบาๆชานยอลกลั้นเสียงครางเอาไว้อย่างยากลำบาก
ครั้งนี้มันเสียวยิ่งกว่าอี้ฟานเล่นกับซอกคอเขาอีกที่สำคัญเขารับรู้ว่าแก่นกายของเขาและคนบนร่างเริ่มตื่นตัวแล้ว
ไม่ใช่แค่ชานยอลที่รับรู้ความผิดปกติอี้ฟานเองก็รับรู้
เขาจึงยันตัวลุกขึ้นมานั่งตรงหว่างขาชานยอลพร้อมจับชานยอลให้นอนชันเข่า
อี้ฟานก้มลงใช้ลิ้นเลียส่วนปลายของแก่นกายเล็ก
“อื้อ..อ....ส..เสียววว...”
ชานยอลสะกดเสียงครางไว้ไม่อยู่เมื่อความร้อนจากอี้ฟานสัมผัสลงแก่นกายตัวเอง
อี้ฟานพอได้ยินเสียงครางก็ยิ่งรัวลิ้นหนักว่าเดิมแล้วค่อยๆเลียไปตามความยาวของแก่นกาย
ชานยอลเองก็ครางออกมาไม่หยุดมือที่โดนมัดก็กำแน่นเพื่อระบายอารมณ์
อี้ฟานที่เลียแก่นกายก็เปลี่ยนมาเป็นใช้ปากครอบ
ตอนนี้แก่นกายของชานยอลก็อยู่ในโพรงปาก อี้ฟานขยับปากขึ้นลงช้าๆแล้วเปลี่ยนเป็นจังหวะเร็วขึ้นชานยอลยกสะโพกรับกับการกระทำของอีกคนอีกทั้งครางระงมไปทั่วห้อง
“อี้ฟาน...น...ม....ไม่ไหวแล้ว”
ชานยอลร้องบอกเพราะใกล้ปลดปล่อยเต็มที่
อี้ฟานจึงถอนปากออกแล้วใช้นิ้วบีบส่วนปลายไม่ให้ชานยอลปลดปล่อย
“ม...ทำไม” ชานยอลถามด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกว่าทรมาน
“เรื่องอะไรจะทำให้เธอเสร็จล่ะ จะเสร็จก็เสร็จพร้อมกันสิ”
อี้ฟานพูดเสร็จก็ขยับตัวไปนั่งตำแหน่งใกล้กับหน้าของชานยอล
“อ้าปากสิ” อี้ฟานสั่งแต่ชานยอลยอลยังนิ่งไม่เปิดปาก
“ฉัน-บอก-ให้-อ้า-ปาก”
อี้ฟานพูดเน้นย้ำทีล่ะคำด้วยน้ำเสียงดุดัน ทำให้ชานยอลจำใจต้องเปิดปากให้แก่นกายของคนใจร้ายเข้าไป
“อ่าา....า..ห์...ขนาดปากเธอยังทำให้ฉันคลั่ง”
อี้ฟานสบถออกมาด้วยความชอบใจ ก่อนจะขยับสะโพกเข้าออกในปากเล็ก
ความใหญ่โตของอี้ฟานมันทำให้ชานยอลรู้สึกเมื่อยปากแถมมันยังไปโดนคอชานยอลจนจุกแทบสำลัก
อี้ฟานยังคงขยับเรื่อยๆโดยไม่สนใจว่าอีกคนจะเป็นยังไง
แต่ก็ยังใจดีที่เอื้อมมือไปรูดแก่นกายให้ชานยอลไปด้วย
“ซี๊ดดด.....อืมม..” ในที่สุดอี้ฟานก็ปลดปล่อยเข้าไปในปากของชานยอล
ส่วนชานยอลเองก็ปล่อยออกมาเต็มมือที่กอบกุมแก่นกาย
“กลืนเข้าไป ห้ามคายออก”
อี้ฟานถอนแก่นกายออกจากปากชานยอลแล้วกลับไปนั่งตรงหว่างขาชานยอลอีกรอบ
ชานยอลก็กลืนเข้าไปจนหมดน้ำตาเริ่มไหลออกมา
“อย่าเพิ่งร้องไห้สิ
เก็บแรงไว้ร้องครางดีกว่าของจริงมันนับจากนี้ต่างหาก”
อี้ฟานแยกขาเรียวออกกว้างแล้วใช้นิ้วที่เปื้อนน้ำรักของชานยอลวนอยู่ที่ปากช่องทาง
ชานยอลรู้สึกเกร็งเพราะรู้ว่าอี้ฟานจะทำอะไร
“อย่าเกร็งสิ ยิ่งเกร็งเธอเองจะยิ่งเจ็บ ไม่ใช่ฉัน”
อี้ฟานพูดกับคนที่นอนน้ำตาคลอพร้อมกดนิ้วเข้าไปหนึ่งนิ้วจนสด
“จ..เจ็บ...ผม...ฮือ...เจ็บ”
ชานยอลร้องออกมาแต่อี้ฟานแสร้งทำเป็นไม่ได้ยิน
แถมยังเพิ่มนิ้วเป็นสองและสามตามลำดับ อี้ฟานใช้นิ้ววนภายในร่างกายของชานยอล ขนาดเพิ่มนิ้วไปสามนิ้วก็ยังคับแคบถ้าเอาของเขาใส่เข้าไปมีหวังเสียเลือดแน่ๆ
อี้ฟานคิดในใจพร้อมส่งนิ้วเข้าออกเป็นจังหวะ
“อ่า....อ่ะ..อ่ะ...”
ชานยอลเริ่มครางออกมาบ่งบอกว่าชานยอลนั้นพร้อมแล้ว อี้ฟานจึงถอนนิ้วออกแล้วจ่อแก่นกายที่แข็งขืนตรงปากทาง
ร่างสูงค่อยๆขยับตัวให้ส่วนหัวเข้าไปในแก่นกาย
“โอ๊ย!! จ.....เจ็บ...เอา...ออกไป...ฮึก”
ชานยอลร้องออกมาน้ำตานองหน้า กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งชานยอลรู้ดีว่าตอนนี้ช่องทางนั้นได้ปริแตก
ชานยอลเลยพยายามขยับตัวหนีแต่กลับโดนอี้ฟานล็อคเอวเอาไว้
อี้ฟานเองก็ยัดเยียดเข้าไปได้แค่ครึ่งนึงเท่านั้น
ช่องทางของชานยอลมันคับแคบจนเขาอยากจะปลดปล่อยออกมาทั้งๆที่ไม่ขยับ
“หายใจเข้าลึกๆ ผ่อนคลายตัวเองเอาไว้” อี้ฟานบอกคนใต้ร่าง
ชานยอลเม้มปากแน่นแล้วทำตามที่อี้ฟานบอก อี้ฟานขยับตัวอีกครั้งหลังจากที่แช่แก่นกายเอาไว้
“อ๊า.....า....าา....อี้ฟานนน......” ชานยอลครางเรียกอีกคนลั่นห้อง
เมื่ออี้ฟานแทรกกายเข้าไปจนมิดด้าม
“อืมม...ซี๊ดด...” อี้ฟานครางในลำคอ
ความร้อนในตัวของชานยอลทำให้อี้ฟานแทบบ้า
จากที่ขยับกายช้าๆก็เร่งจังหวะเร็วขึ้นเรื่อยๆ
“อ่า.....อ่า..อ่ะๆ....อ่ะ.....”
ชานยอลครางรับกับจังหวะกระแทกของอี้ฟาน ยิ่งอี้ฟานกระแทกจุดกระสันชานยอลก็ครางออกมาสุดเสียง
เสียงครางหวานๆก็เป็นแรงกระตุ้นให้คนกระแทกยิ่งกระทำรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ
"อืม..”..อ่า..า..ชานยอล...”
“อ่าส์.....อ๊า....อ่ะ...อื๊อ..อ”
ร่างโปร่งขยับไปตามแรงส่งที่หนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ
เสียงครางของทั้งสองคนเคล้าทำนองกับเสียงเนื้อที่กระทบกันบ่งบอกได้ถึงความร้อนแรง
“อี้ฟาน...ผ..ผมไม่ไหวแล้ว” ชานยอลร้องบอก
“อ่า..ส์....อ่า...งั้นปล่อยพร้อมกัน” อี้ฟานบอกอีกคน
แล้วเร่งสะโพกกระแทกไม่ยั้งจนในที่สุดอี้ฟานก็ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาในช่องทางของชานยอล
ส่วนชานยอลเองก็ปลดปล่อยออกมาเลอะเต็มหน้าท้องแกร่งของอี้ฟาน
